Van Sezanne naar Troys

Mooi vennetje met veel muggies

Lijkt maar een stukje op de kaart maar was voor ons toch nog wel drie dagen lopen. Waarvan stukken door het bos wat inmiddels wel een moeras lijkt door al de regen van de laatste maand .Dat betekende een gezoem van jewelste en omdat inmiddels ook de zon lekker was gaan schijnen liepen we in ons zomertenu en konden we later de bulten niet meer tellen. Was weer een leermomentje dus.Antimuggenspul gebruiken VOORDAT je het bos ingaat. En u begrijpt het al dat ik weer mevrouw de Bruin midden in het bos moest droppen en de sporen van de kus van de brandnetel net kwijt was....en nu weer op dezelfde plek jeuk heb. Beetje banaal , maar zo is het pelgrimsleven soms.

Martin en Réne bij een ijskelder onderweg

Moeder Marie met mijn hoedje op

 'S avonds waren we aanbeland in Anglure in het plaatselijke hotel "De La Marie". Klein hotel met ook weinig personeel.De eigenaresse was net een kleine drie maanden terug moeder geworden en was kennelijk al door haar zwangersschapverlof heen.Dus haar dochtertje lag in de kinderwagen achter de bar en zodra ze honger kreeg konden we kiezen uit koffie,bier of moedermelk.Maar het schijnt heel gewoon te zijn dat je gewoon met je kind aan de borst een biertje tapt voor je klanten want ze keken er niet eens van op. Ik dacht er het mijne van en later vertelde ze dat haar man twee kilometer verderop werkte omdat het hotel niet genoeg opleverde om er samen van te leven. Tja en dan moet je wat he'.

Het Kanaal Haute Seine kent vele sluisjes met veel waterhoogte verschillen

 Gisteren zijn we langs het kanaal van Haute Seine naar Payne gewandeld en zagen wij aan de andere kant drie pelgrims wandelen.Later waren ze het kanaal overgestoken en hebben even kennisgemaakt met Ian en Alain uit Schotland en een markante Belg die Emiel heet. Grote man met een mooie lange grijze kabouter plop baard die alles op zijn gemakje doet en er vier maanden over wil doen maar nog over de vijfde maand         

nog aan het onderhandelen is met zijn vrouw 

In afwachting van de familie namen we maar een biertje tegelijk

Later in Payns troffen we elkaar weer op het terras waar inmiddels het gezelschap was uitgebreid met een aantal familieleden van enkele van ons. Het was nog lang rumoerig op het terras en omdat er geen slaapplaatsen waren voor ons zijn we met de dochter van René meegegaan met de auto naar Troys.

Oeps 13 km gesmokkeld 

 Zo en vandaag een vrije dag besteed aan het rondkijken in deze van historie overgoten stad en het halen van een stempel in de Kathedraal

Stukkie van Reims naar Troys

Indrukwekkend is die Kathedraal van Reims dus wel!!!

 In de Kathedraal van Reims ontmoette ik nog twee pelgrimgangers uit Nederland die ook al een aantal weken onderweg waren.Martin en René waren elkaar in de afgelopen week ergens bij een overnachtingsplaats tegen gekomen.De man van de Franse Sint Jacobsvereniging had geregeld dat we in een oud seminarie konden slapen met z'n drieen en ons ook nog een routebeschrijving van Reims naar Troys aangesmeerd. In het seminarie deelden we een kamer en algauw zaten Martin en René de route te bekijken en de overnachtingsplaatsen.ze wilden toch wel grote stappen gaan nemen en ik dacht er niet over om daar aan mee te gaan doen.30 km met al dat klimmen en zoeken ging mij te ver. Uiteindelijk viel alles wel mee en zijn we toch al in Troys aangekomen met z'n drieen wat voor en nadelen heeft , maar het grootste voordeel is wel dat we een hotelkamer kunnen delen wat dan ineens een stuk voordeliger is dan alleen. Nu zou je denken dat als je met z'n drieen loopt nooit zo makkelijk verkeerd kan lopen.

              Kathedraal van Reims

Een van de vele Champagne merken

Regelmatig kwam ik een officieel paaltje tegen met allerlei
tegenstrijdige afstanden

Nou ech wel,dat duurde nog geen drie km of we waren al een brug te ver gelopen om Reims uit te komen.nou ja uiteindelijk waren we na een lange wandeling door de Champagnestreek aanbeland in Epernay,de hoofdstad van de champagne en vonden daar in het centrum een hotelkamer . Helaas hebben we geen champagne gedronken omdat dat als pelgrim butgettair niet goed te rekenen valt natuurlijk.Maar het bier smaakte ook prima.Als je een maand op drie op stap bent moet je toch een beetje op de kosten letten. De hele week hadden we wel kleine buitjes en af en toe zon,dus regenbak aan en uit telkens.Dat hield ons lekker bezig.Wel genoten van de mooie vergezichten over de met druivenranken begroeide heuvels. Dinsdag kwamen we na een dag wandelen aan in Montmort en ontmoeten we daar twee heren uit Amsterdam waarvan de oudste vertelde dat ze daar al 31 jaar lang met hun studenten in het hotel overnachtte op weg naar Auverne.De een was natuurkundige en de ander bioloog en zij bezochten die streek omdat daar vulkanische meren zijn die nog geen 5000 jaar geleden zijn ontstaan na een vulkaanuitbarsting.Jos was de oudste en maakte een grapje en vond het maar gek om het hele pokke eind naar Compostella te gaan lopen.maar ieder zijn ding zei hij erbij. We zijn lekker in het hotel verrast met een driegangen diner voor een heel schappelijk pelgrims prijsje.De bazin bleef eten aandragen en er bleef geen kruimeltje over,je kunt maar honger hebben  Woensdag zaten we in de plaats Sezanne ,wat natuurlijk weer even aan Barbara netjes moest uitgelegd worden dat het niet de hostess was maar de plaatsnaam om misverstanden te voorkomen.onderweg was er een klein discussie puntje of we nu links of rechts moesten op een kruispunt en besloten het te vragen aan een dame op leeftijd die in haar tuintje rondscharrelde.

Aardige Mevrouw die er alles  aan
deed om ons op het rechte pad te krijgen

 Na veel handen en voetenwerk en een kaart erbij gehaald te hebben ging ze maar koffie zetten voor die rare pelgrims.Erg lief en ze toverde ook nog een pak roze lange vingers tevoorschijn wat de specialiteit van de streek was.erg lief allemaal.

Brilletje gevraagd

Probeer op mijn telefoon te bloggen en ben nu voor de derde keer bezig.afin op weg naar Reims ben ik aan de dood omtsnapt. Maar gelukkig was de kermisklant ongedeerd,alleen stond hij s'avond niet op de kermis denk ik.  Dus ben ik maar doorgelopen en zag op een gegeven moment de kathedraal van Reims ineens aan de horizon verschijnen. Ik moest nog door een voorstadje over het spoor en het centrum inlopen. Dat schoot wel op dacht ik.Alleen was er een brug weggebroken en kon ik daar niet verder.Naar links was geen optie want dan kwam ik op de snelweg terecht en naar rechts was de brug 3 km verder.

Bedankt Juan !!!

De Kathedraal komt steeds dichterbij
of kom ik steeds dichterbij de Kathedraal?

Toen ik op de kaart keek in een bushokje kwam er een fietser aan waaraan ik vroeg hoever het lopen was naar de brug.Het bleek een Spanjaard te zijn die 20 km van Santiago d.C.geboren was. Hij vond het zo leuk dat ik onderweg was naar zijn geboortestreek dat hij mij al fietsend naar de kathedraal loodste. Onderweg hadden we een leuk gesprek in het spengels en nederrijks.Dus voor een normaal mens niet te volgen.Al met

al moest ik toch wel 5 km omlopen en dat was wel even balen.
                                                                                                                                                                                                            

Geredt door kleine Geert

Kerk van Grand Champ

Bedankt Jos en Christelle
van Ferme Quatre Mains
Grandchamp

Maandag liep ik vanuit Bazancourt richting Reims nadat ik door Jos en zijn vriendin daar afgezet was.Op een gegeven ogenblik nadat ik in een klein dorpje gepauzeerd en gegeten had op het muurtje bij de kerk liep ik het dorpje uit en moest even kleine Geert uitlaten.Op een gegeven moment passeerden twee auto's met aanhangwagen met een kermisattractie erop.He' dacht ik de twee kermisklanten en deed mijn gulp dicht.Op dat zelfde moment hoorde ik rechts van mij een hoop herrie en zag de achterste auto mijn richting op komen met de gekantelde aanhangwagen erachteraan.

Voor het zelfde geld had ik daar gelopen en was ik nu niet aan het typen hier.

Dus zo zie je maar ....ook als is het vaak een zeikerd .......hij heeft toch wel mijn leven gered.

De berm werd speciaal voor deze bermtoerist nog even gemaaid
en ik kon zo richting Reims lopen!

Dank je kleine Geert

Dat is wel erg luxe

Markthal  in Wassigny,was vroeger ook het gemeentehuis.

Vandaag ben ik van Wassigny naar Bazancourt gewandeld.De patron van de gite heeft mij vanmorgen na het ontbijt afgezet in Wassigny waar ik gisteren gestopt was.Was heerlijk uitgerust en lekker geslapen in zijn gasthuis voor mij alleen.We hadden afgesproken dat ik nog een nachtje zou blijven en dat hij mij zou ophalen als ik op mijn bestemming van de dag was
.
Dus vandaag liep ik met een klein rugzakje en kon even lekker doorstekkeren oftewel zoals op het W4Wforum gezegd wordt effe Marcel Dekkeren
Marcel heeft net 1 streep minder in zijn pyama dan ik en kan erg hard en lang lopen.Als we dit vaker gaan gebruiken komt hij nog in de dikke van Dale.

Stilletjes had ik gehoopt dat Jos mij met zijn antieke Pantermotor met zijspan kwam halen , maar helaas.
Onderweg door een aantal dorpjes gewandeld en in het begin tussen de bomen en weilanden .Inmiddels ben ik al zo ingeburgerde dat ik hele gesprekken met deze beesten voor en zij komen vaak met z'n alle naar mij toe om effe gedag te zeggen.Vanmorgen heb ik ze een beetje gerangschikt voor een groepsfoto.erg leuk om te doen en ze waren heel gewillig.
Alleen jammer dat ze allemaal vooraan willen staan.

De koeien poseren maar wat graag.....

Later werd het landschap een beetje minder levendig en liep ik tussen de akkers met graan en koolzaad door.Ook stonden er windmolens en toen ik de boer tegenkwam en een geanimeerd gesprek met hem voerde vertelde hij dat die krengen wel veel stroom gebruikten maar toch wel een aangenaam briesje konden voortbrengen.Nou dat geloofde ik natuurlijk wel , tenslotte lopen er dikke kabels heen.

Korenveld met windenergieke palen

Hij vertelde dat het anders te warm werd op de akkers om te werken.Ook gebruiken ze die molens om bij te veel regenwolken deze weg te blazen ,meestal richting het noorden. België en Nederland kunnen genoeg regen gebruiken zei hij en het is beter dan de methode die ze in de Oekraïne gebruiken waar ze raketten met chemische troep de lucht in te sturen om te voorkomen dat die over het paard getilde miljonairsjochies nat worden als ze tegen een balletje lopen te trappen.

Morgen begin ik weer in Bazancourt en hoop dan Reims te halen.Daar in de Kathedraal kan ik me melden bij de Franse Jacobsvereniging, die dan ook voor onderdak en verdere route informatie zorgt.

Het leuke van het platte land hier is dat het s'nachts echt donker is.

Prachtig die sterretjes

Ik moest vannacht even het residu van de fles wijn lozen en keek mijn ogen uit naar die prachtige sterrenhemel.

Effe lekker doorbaggeren

.

Gelukkig was de koe banger van mij dan.......

Wat niet echt mijn favoriete bezigheid is ,overkwam mij vandaag weer. Donderdag vertrok ik uit het hotel in Vierves sur Virion waar ik de nacht had doorgebracht
.Bij het ontbijt in de bar moest ik wel ernstig aan John Cleese  in de serie Fawlty Towers denken omdat de eigenaar in zijn ochtendjas met bijbehorende pantoffels het ontbijt serveerde. Het was geen gezicht en wel héél apart.

Ik volgde de GR654 weer het dorp uit en werd opgeschrikt door een hoop gekraak en geloei van een koe die ontsnapt was en in de bosjes z'n weg probeerde te vinden.Schrok me bijna een hoedje zeg maar.Later kwam ik na een mooie tocht door het bos met "enige beken zonder brug", dat betekend dus slootje springen, in een soort van moeras gebied met het geluid van een stationair draaiende Concorde Dat waren dus de muggen en ander gevleugeld gespuis..

Pad of slootje?

Dus heb ik een flink aantal muggebulten opgelopen.Schijnt dat ze mij toch lekker vinden.Uitendelijk kwam ik aan in Rocroi en was het onderhand spuugzat.Gelukkig zag ik al snel een bord met "Gite"en heb snel een kamer genomen.

Ben nog even wat wezen drinken en eten in het centrum en zag toen tot mijn verbazing een bordje camping staan.Als ik dat geweten had.....

De volgende morgen was het weer dweilen geblazen met de kraan open.
De bekende cats and dogs waren weer volop aanwezig.Bij de gite had de madam mij een boekje gegeven met een soort van alternatieve route zonder extreme klim en glijpartijen en ben ik die maar gaan volgen.Het bos en weidelandschap is vanaf asfalt bijna even mooi.

Na een lange dag ben ik aangekomen bij Aubigney-lesPotée en ik besloot om maar weer een gite te nemen , want er was weer geen camping en ik was een beetje doorweekt na zo'n regendag.Mijn zwemvliezen begaven het bijna.

Mm Lagarde had nog wel een plekkie en voor het eten moest ik als ik wilde 17 euro extra betalen.Verder was er in het dorp niets te koop dus alla .

De worstenmaker/gastheer schenkt
even een borreltje in

Omdat het vrijdagavond was bleek dat eten te bestaan uit een bijna avond vullend programma met 5 gangen , aperitief , rosé ,rode wijn en koffie met pruimenlikeur.En dat met alle gasten ,7 man en de Madam en Monsieur ,dus gezellig klupje.Dat was wel even wat anders dan een plate du jour in de kroeg.
Fijne verrassing maar jammer dat er voornamelijk Frans gesproken werd.

De vrijdagavond eetclub

                                                        Vanmorgen dus weer , je raadt het al , regen regen en geen zonnetje te zien.Had volgens de routebeschrijving na vijf km een dorpje tegen moeten komen , de weg werd steeds  meer onbegaanbaar en veranderde in een complete blubberpartij waar ik bij iedere stap weer blij was dat ik mijn schoen weer van moeder aarde terug kreeg.

Lekker bakkie

Dit schoot niet op zeg , zat ik ongemerkt toch weer op de GR.Na lange tijd ploeteren zag ik ineens de bewoonde wereld en tot mijn verbazing was ik ineens een dorp verder aanbeland.Ben gelijk de enige bar /restaurant ingedoken om het te vieren met een bakkie.
Vanaf hier doorgelopen naar Wasigney waar een slaapplek zou zijn met Nederlands sprekende mensen.Rue de l'Eglise 7 .Ik zoeken daar rond de kerk en blijkt het 3 1/2 km terug te zijn in Grandchamp.Degene waaraan ik het vroeg heeft mij even met de auto gebracht en nu zit ik bij Jos uit Tilburg en Kristel zijn Luikse vriendin in hun mooie boerderij.


GEKUST!!!!!!

Enige dagen terug moest ik onderweg mevrouw de Bruin even op het station afzetten en draaide ik mijn achterwerk in het struikgewas om toch nog even privacy te hebben bij het afscheid nemen.
Bij het uitstappen toucheerde zij een brandnetel die daar verscholen stond en  beleefd boog en mijn kont kustte.

Dus mocht u later horen dat men een Hollandse pelgrim zag lopen in Noord-Frankrijk die telkens aan zijn kont liep te krabben kunt u met een gerust hart zeggen dat u hem kent.

De dader!

.

Daar zijn we weer

Het is alweer een paar dagen geleden ,in de tussentijd ben ik weer aan het baggeren in het toch wel ruige en heuvelachtige Wallonie.Vandaag ben ik aanbeland in Vierves sur Virion.
Virion is een natuurgebied waar de GR654 doorheen loopt.
De Grand Randonnee 654 is een van de vele lange afstandpaden die door de GR societe en LAW zijn uitgezet.

Leuk kerkje aan de Meuse,kon alleen geen roeibootje
vinden om effe binnen te gaan kijken.

Soms scheen zelfs de zon!!

 Haha ik mis nog een stukkie.Van Namen naar Dinant heb ik de Ravel 2 gevolgd die voor de deur van de
jeugdherberg verder ging langs de Meuse en mij mooi in Dinant bracht Lekker makkelijk dus ,alleen zat ik aan de verkeerde kant en zag de camping al anderhalve km voor Dinant aan de overkant en moest dus 3 km meer lopen dan nodig .Effe jammer want die laatste km zijn vaak het zwaarst en brachten de teller op 32.

Deur van de Abdij van Leffe

Bijna bij de camping aangekomen zag ik het bordje staan van de abdij van Leffe ,waar ik wel eerder aan de poort gestaan heb en er niet inkwam.Dus ging ik dat nu als pelgrim nog eens proberen en belde aan.Na enige tijd kwam er een stem uit de muur en ik vroeg in mijn beste Frans of ik een stempel kon krijgen voor mijn credential.
Ik kom eraan zij de stem ,maar dat duurt wel even.En inderdaad na 5 minuten deed een jonge in het wit geklede monnik de deur open met in zijn hand de stempel al in de aanslag.Of ik ook de nacht door kon brengen in het klooster vroeg ik.De monnik keek bedenkelijk en zei dat de gene die daar over ging niet aanwezig was.Ik probeerde nog hem over te halen door te zeggen dat het voor mij als pelgrim wel een hele bijzondere ervaring zou zijn , maar helaas.

Afijn even later stond mijn tentje op de oever van de Maas onder een kastanjeboom en kwam de beheerder langs om af te rekenen.Toen ik op de rekening keek stond er twee euro voor de auto/motor en ik zei dat ik op mijn schoenen was.Nee zei hij, dat is voor het sanitair.Waar haalt hij het vandaan .
Bij het sanitair aangekomen bleek dat je voor warm water ook nog een munt moest kopen.Dus ik zocht hem op en zei dat ik voor die twee euro wel warm water wilde.
Kostte nog een euro(lijkt C1000 wel) en ik vertelde hem op mijn beste Westlands dat hij hem dan maar op een plek moest stoppen waar het altijd donker blijft.Dus lekker poedelnaakt bij de wasbak gewassen , want die had wel warm water.

Meneer Sax zat al te wachten om met mij
op de foto te mogen

Later nog effe in Cafe Leffe een heerlijke Leffe genuttigd omdat dat natuurlijk hoort, is het niet.

Maandag ging ik op weg naar Hastierre en volgde ik de Maas weer ,op een of andere manier had ik geen haast en maakte vlak voordat ik Dinant verliet een praatje met een man uit Dordrecht die zijn dek aan het schrobben was .Hij voelde zich niet echt fijn omdat zijn vrouw voor een paar dagen terug was naar nederland en hij zich nu al verveeld en eenzaam voelde.Hij had Dinant in 50 draaiuren bereikt vertelde hij toen ik dat vroeg en ik zei dat ik er meer op had zitten.
 Een stuk de Maas gevolgd en het pad werd steeds smaller en hield volgens mij zelfs op en ik moest omhoog klimmen.Steil en hoog was het ,ik had handen en voeten nodig om boven te komen.
En wat hoorde en zag ik toen ik eindelijk buiten adem boven was........auto s

Verder de bordjes gevolgd en eindelijk kwam ik in Blaimont bij een cafe restaurant die niet te koop stond of gesloten was.Bij het naar binnengaan stapten ook twee Nederlanders binnen en ik maakte een praatje met hen.
Uiteindelijk bleken ze uit De Lier te komen en dat we wederzijdse kennissen hadden.Arie en Anneke uit De Lier!
Arie bleek zelf nog met mijn neef William gewerkt te hebben en er ontspon zich een leuk gesprek over van alles en nog wat.Heel gezellig en toen ik wilde opstappen nodigde Arie mij uit om in hun vakantie huisje te blijven slapen.....
Heerlijk zulke spontane dingen en ik ben ook tot op het bot verwent door hen .

De Meuse in vogelvlucht
Wij noemen het De Maas van bovenaf gezien

De volgende dag ging ik dus via de GR654 van Blaimont richting Vodelee, mooi weer dus geen vuiltje aan de lucht.Alleen laat de GR je wel erg vaak en onnodig klimmen en omlopen voor de mooie plekjes en panorama's.Het ging vanaf Hastings stijl omhoog en later weer omlaag richting Hermeton sur Meuse .Waar ik de brug van Hastings weer op loopafstand zag liggen.Dat schiet lekker op dus.Later ging het door een vallei en ik dacht in mijn onschuld dat het dan wel een vlak stuk zou moeten zijn met een koddig riviertje die je moest doorwaden.Nee hoor .er zaten stukken in die je zonder touw onmogelijk zou kunnen nemen omdat je dan even hard weer naar beneden zou glijden.
En je raad het al......50 meter verder moest je met gevaar voor eigen leven die zelfde bult met een touw weer naar beneden.Lekker hoor , maar erg mooi.Verder lagen er sinds de laatste meteorietinslag erg veel bomen plat waar je met je rugzak overheen of onderdoor moest kruipen en dan ook nog op dat glibberige 30cm brede pad moest zien te blijven omdat je anders het water in gleed.
Dus u begrijpt dat toen ik in Soulmee vroeg of er misschien een Café was om een bakkie te doen, en het ook nog regende het aanbod kreeg van een breed glimlachende Wallonische boer om te blijven slapen ik geen nee kon zeggen.
Daar zat ik dan ...in de stal mijn prakkie spaghetti  van Arie op te eten met de waakhond bijna op schoot.
Toch nog heerlijk geslapen en weer vroeg op pad met een stuk heerlijk boerenkaas in mijn tas.Je moet wat he.

Nou ja ......over vandaag wil ik het niet eens meer hebben , nat koud glibberig  en geulen met blubber en waterplassen die alle energie kosten om te voorkomen dat je in je schoenen loopt te soppen.
Dus nu in een HOTEL in Vierves sur Viroin een heerlijk plate du jour gegeten met een Waalse meneer met Vlaamse roots die de hele Donau wil gaan aflopen om de vegetatie  te bewonderen en vogeltjes wil zien vliegen.Dan moet je toch schön blau zijn toch.
Neehoor , hij is heel aardig en sprak gelukkig Vlaams aangezien dat hier erg weinig voorkomt en de rest van de gesprekken niet verder komen dan bonjour en au revoir.
Dus dan ben je snel uitgel.....ld

De foto komen later helaas ,misschien moet ik ze van internet pikken ,want mijn camera heeft geen goede onderwaterbehuizing en kapte er gisteren mee.


au revoir

Na Florence ..........

Moesten we natuurlijk nog steeds verder namelijk naar Namur .Its all in the name zullen we maar zeggen.
Gisteren nog een lange tijd met Florence zitten praten onder andere over de te volgen weg, die tot dusver niet de schoonheidsprijs verdiende.Zij stelde voor dat ik beter de Ravel kan nemen en wel de Ravel twee die loopt van Hoegaarde{altijd lekker} en eindigt in Namur.

Zoals je ziet zijn ze zelfs de wagon vergeten op te ruimen

De Ravel is eigenlijk de oorspronkelijke treinbaan die hier vroeger gelopen heeft, of eigenlijk gereden moet ik zeggen.Gelukkig hebben ze wel het spoor opgeraapt en de boel voorzien van macadam ,wat wij gewoonlijk asfalt noemen.

Florence nog bedankt!!!!!

Florence vertelde dat zijzelf nog een beetje zoekende was in het leven en eigenlijk toe was aan een relatie ,zodat zij de dingen kon doen die ze wilde zonder zich zorgen te maken over het genereren van een inkomen.Ik heb haar voorgesteld dat ze beter een sponsor kan gaan zoeken ,daar heeft ze meer succes mee,denk ik
Dus als er nog gegadigden zich willen aanmelden........



Vandaag zou een mooie zonnige dag worden en voor 70% was dat het ook,maar ik voelde ook spetters en zag onderweg veel onheilspellende donkere wolken.Ik moet toegeven dat ik onderweg zelfs languit in de zon gelegen heb ,dus het viel mee.
De Ravel dus , toen ik de naam voor het eerst hoorde moest ik denken aan heel lang terug toen ik als jong Geertje achter de bar stond.Bij enig ernstig lijkende opstootjes draaide onze dj de Bolero van....Ravel,en dan loste het zich vanzelf op (soms ook niet)Dit nummer had een enigszins hypnotiserend effect op onze vermeende onruststokers.
Heb begrepen van anderen dat zij dit nummer associeerden met die blonde dame uit de film 10 die er hele andere gevoelens bij had.Verdorie , dat ik er niet op kan komen zeg......had ik toen ook al. Oja ....Bo Derek bedoel ik.
Al met al moest ik nog 25 km sjouwen naar Namur waarvan 18 over de Ravel.
Wat wel een verademing was met alleen netjes opgevoedde wielrenners die nu eens niet schreeuwden dat ze er langs wilden maar bonjour zeiden.
Toen was  ik in Namur en moest eerst het VVV opzoeken en door naar jeugdherberg ,wat volgens mij bij elkaar ook nog 5 km was.

Slagershal zonder slagers 

Bij het VVV heeft men een reservering voor mij gemaakt zodat ik niet voor niets naar de andere kant van Namur hoefde te lopen en mij verteld dat ik langs de oude slagershal kwam ,(nu een museum) waar ik een stempel kon halen voor mijn credencial del pelegrina.Zeg maar stempelkaart.

Morgen ga ik richting Dinant en dan begint Belgie al lekker op te schieten .Ik neem weer de Ravel 2 langs de Maas die hier ineens Meuse schijnt te heten , rare snuiters die Belgen ,zeker als ze Frans beginnen te praten.



Ennnnn niet te vergeten dat ....ik een soort van verliefd geraakt ben :

Schoorvoetend kwam zij uit het struikgewas ,zij kwam van links en zag mij niet aan komen lopen ,plotseling stopte haar tred ,zij snoof eens diep en keek in mijn richting.Als verlamd bleef zij midden op mijn pad staan en wij keken voor het eerst in elkaars ogen.Het waren prachtige reebruine ogen en ze gaf me een knipoog.en draaide haar slanke kont naar mij toe en als een hinde sprong zij vooruit het open veld in .

En daar verloor ik haar voorgoed uit het oog.

Het enige wat rest is haar foto , maar die is zo prive dat ik hem niet met jullie kan delen

Onverwacht bij Florence

Vanmorgen vertrokken uit Leuve via de Namensestraat die al snel overging in de Namensesteenweg en die gaat , je raad het al .........naar Namen.
In de Leuvense City Hostel heb ik heerlijk geslapen en was bijtijds opgestaan.Alleen was het beleg bij het ontbijt wat aan de karige kant dus heb ik bijna alle melk maar opgedronken.
Tenslotte moet je goed op de interne vochthuishouding letten.
Gisteren toen ik in het centrum van Leuven op de kaart stond te kijken of ik de Hostel kon vinden werd ik aangesproken door een man op leeftijd die mij wel de weg wilde vertellen.Hij vertelde mij dat hij 67 was oudmilitair en naar het spaanse gedeelte van de Camina wilde gaan lopen.
Maar kennelijk was het zijn vrouw opgevallen dat hij veel las over Santiago d.C. en zij had gezegd dat hij daar veel te oud voor was.
Dus vertelde hij dat hij nog drie jaar wachtte en op zijn 70ste ging lopen.
Hoop dat zijn vrouw het goed vindt tegen die tijd.Nadat hij mij uitgelegd had waar volgens hem de hostel zou moeten zijn stond hij erop om mij naar de VVV te brengen om te horen of dat inderdaad zo was.
En jawel hoor , hij glunderde helemaal toen bleek dat hij gelijk had , maar er was nog een hostel vlakbij het centrum.
Hij wist mij ook helemaal te vertellen hoe ik vanuit Leuven het beste kon lopen helemaal naar st.Jean de Pied de Porte.Aardig , maar dat was al bekend en niet helemaal nodig dus. Al met al was hij erg in zijn nopjes dat hij mij zo had kunnen helpen.

Maar vandaag dus , Leuve  Namen 50 km ,beetje te ver met een half varken op je rug dus zou ik kijken hoever ik kwam.Prachtige weg die steeds meer ging glooien en tussen de bomen ligt met....een mooi fietspad.

Mooi weer ook ,maar af en toe een gitzwart wolkje die mij een paar keer natspetterde.
Na 16 km was ineens het fietspad op en spraken de mensen frans.Welkom in Wallonie".
Gelukkig had men speciaal voor mij vandaag de linkerberm gemaaid en kon ik niet anders dan deze volgen.
Ik kreeg gelijk weer flashbacks naar de omloop van Goeree-Overflakkee met al die schapendijkjes ,maar dan zonder de schapenstront.
Onderweg zag ik Florence die de boodschappen uit haar auto haalde en zij haar gedag en liep door.
Een half uurtje later stond ze ineens langs de kant van de weg en stelde voor dat ik bij haar de nacht zou doorbrengen  omdat de weervoorspelling er niet goed uitzag.Ik twijfelde maar het de lucht was inmiddels erg donker geworden en ik realiseerde mij dat ik waarschijnlijk ergens in het veld  moest slapen omdat ik geen camping of hostel zou berijken voor dat het donker werd.

Florence woont boven een priveschool en begeleidt enige leerlingen die doordeweeks intern zijn.
Zij heeft drie jaar terug de spaanse camina gelopen en wist dus de betekenis van de schelp op mijn tas .

Zo ben je onderweg naar  Namen en zo ben je bij Florence....en nog lang niet in Rome

En wat volgde ......België

Hier waren de pijpen net gestolen

Maandag was het wat men noemt hondenweer en het goot pijpestelen.
Nooit begrepen wat het met elkaar te maken heeft , maar het regende dus erg hard, zodat ik besloot de kortste weg naar de grens te nemen via Bergen op Zoom naar Putte.De mooiste weg is via Huijbergen maar dan loop je door het bos te glibberen en blijft het nog uren nadruppen.
Zo'n kilometer of 28  rechtuit, en gezien de heerlijke weersomstandigheden leek mij dat wel genoeg.

Cootje bracht even mijn camera die ik vergeten was..........

 In Bergen op Zoom bezocht ik ijssalon Emma waar ik vriendelijk onthaald werd ondanks dat de vloer gelijk gedweild moest worden. Ik bestelde koffie met appeltaart en wat schertst mijn verbazing......geen appeltaart.
Inplaats daarvan wel een heerlijke warme appelbol ,

Lekker bolletje......

 zo zie je maar "alle nadelen hebben ook z'n voordelen".
Bij het vertrek had ik nog een leuk gesprekje met Adriaan de eigenaar van de salon en hij vroeg mij het adres van mijn blog en gaat deze volgen zei hij . Dus bij mijn volgende bezoek aan de ijssalon gratis koffie ?

Snel Bergen O.Z. weer uit en op weg naar Putte waar ik op camping Hazeduin mij telefonisch aanmeldde en snel mijn tentje opzette. Gelukkig was het inmiddels gestopt met regenen en heb daar na een lekkere salade met bijbehorend biertje (speciaal saladebier erg lekker) in Taverne "De Heusche Bollaert"  lekker geslapen.

Dinsdagmorgen weer bijtijds op en op weg richting Antwerpen .Ik wilde graag nog bij een inmiddels ex-collega die daar woont in zijn brievenbus pissen , maar ik wist zijn adres niet. Tenslotte als politicus kan je dat ook ongestraft , dus waarom ik niet, En dat allemaal om een krat Belgisch bier die hij voor mij zou meenemen.

Uiteindelijk kwam ik in Wijnegem terecht waar volgens een man die ik onderweg wel een slaapplaats te vinden zou zijn. Geen vuiltje aan de lucht dus ......alleen kon ik niets vinden en anderen die ik het vroeg konden mij ook niet helpen.

Leuk uitzicht vanuit mijn tent

Dus wandelde ik lekker verder op zoek naar een plekje en zag achter een hek en een dikke rij bomen een park met heuveltjes en mooi glad geschoren gras...Dus zodra ik een lager stuk hek zag sprong ik erover en ging op zoek naar een geschikte plek om mijn tentje neer te zetten.
Zo tegen de bosschage leek mij wel ideaal .Inmiddels was het al half negen en lag ik in mijn tentje een beetje bij te komen en zag uit mijn ooghoek  iemand uithalen en hoorde pok.Jawel hoor : ik stond op een golfbaan en ook 's avonds ging dat gewoon door.Ik zag dat helemaal voor me dat de golfspelers bij terugkeer in het clubgebouw zouden vragen of dat iets nieuws was in het golfparcour , dat groene dingetje tegen de bosrand en dat er iemand met zo'n golfkarretje mij eraf kwam smijten.
Maar .....niets van dat al en uiteindelijk heb ik kunnen genieten van huppelende konijntjes en fluitende vogels om mij heen totdat om 7 uur 's ochtends de rust verstoord werdt door twee grote grasmaaiers en ik maar maakte dat ik weg kwam.

En wat schertste mijn verbazing binnen 300 meter passeerde ik een motel!!!!

Deze dag had ik Mechelen op het programma staan en dacht slim te zijn en langs het spoor te blijven lopen .

Deze klei was echt vet!

Van Antwerpen was een keurige fietsroute richting Mechelen dus dat kon niet verkeerd.Eigenlijk had ik bedacht om de GR paden te volgen en heb dus een GR paden overzichtskaart van België bij me ,maar dan moet je ook nog een kilo beschrijvingen erbij kopen en meesjouwen. Plus het feit dat het erg nat is op dit moment , dus ........fietsroutes.Tot Kontich kazerne  ging dat prima  en toen stond er een bordje dat de rest van het traject nog in ontwikkeling was.Na een lekker bakkie troost in een cafe op het stationsplein besloot ik het er maar op te wagen  en ging voorbij het bord wegomlegging en verboden toegang
.Ik wilde gewoon het spoor volgen dus....kwam ik na 500 meter in de Belgische vette klei terecht en was nog steeds zo eigenwijs dat ik van bult naar bult probeerde te stappen.Uiteindelijk kwam ik bij het einde van de werkzaamheden bij een piepklein kapelletje en had ik een half rondje door de klei gebanjerd en was geen meter opgeschoten.Gelukkig regende het de hele dag al de bekende cats and dogs en spoelde de meeste klei weer van mijn schoenen.

Uiteindelijk belandde ik in Mechelen waar volgens de stadsplattegrond zich wel twee "refugee's"waren van twee verschillende orde's.Bij beide heb ik aangebeld , maar volgens mij zijn ze beide veranderd van bestemming en werd er niet opengedaan.

Eerst maar een lekker biertje gedaan op het plein in het centrum en daar gevraagd voor slaapplaats.
Dat werd dus een jeugdhotel , daar ben je nooit te oud voor kennelijk.
Ik deelde daar een kamer met een andere pelgrimganger , de eerste die ik ontmoette.
Het was Andre uit Bodegraven , die een dag langer onderweg was dan dat ik ben.
Het was voor hem ook allemaal nog iets nieuw en had veel vragen en verhalen.Toffe peer en hij snurkte nieteens zo erg hard!

Vanmorgen scheidden onze wegen, hij via de autoweg naar Brussel met zijn zere teen , en ik naar Leuven waar ik nu maar weer in een hostel zit,(kon de golfclub niet vinden)
Andre's laatste vraag vanmorgen was of het beter was om iets gebogen te lopen met je rugzak of meer rechtop.Heb maar gezegd dat hij moest doen wat het beste aan voelde maar bedacht onderweg dat ik beter had kunnen uitleggen dat ik gezien de lage rentestand van het ogenblik om niet te veel vermogen in te teren ik altijd dubbeltjes loop te zoeken.

Vandaag was het zowaar droog en zag onderweg de thermometer op 24 graden staan.Ik liep de hele dag een rechte saaie weg van Mechelen naar Leuven met langsrazend verkeer en heb nu het gevoel dat ik voor zeker 50 euro accijns heb opgesnoven.Bahhhhh
Morgen probeer ik toch maar een stuk van de GR te lopen richting ...........Namen

En nu  op zoek naar een lekker biertje (het zal zeker een Belgische worden)

Ik probeer om nog wat foto's te plaatsen ,maar soms ben ik niet alleen dislectisch maar heb ook een aan val van digibetisme, maar ooit komt het goed/

Bedankt voor al jullie lieve en leuke reacties die geplaatst worden .

De dag van Rotterdam

Zaterdag was de dag van de waarheid en vertrok ik uit het huis van mijn vriendin .
Het was een strijd om mijn tas weer netjes in te pakken zonder die bakstenen onderin .Uiteindelijk lukte het me toch om al om kwart over negen mijn tas op te hijsen en Barbara nog even plat te knuffelen.

Sorry , ik moet rechtdoor

Was ietsjes later als gepland , maarja we zien elkaar pas weer over drie maanden , dus wat wil je.....

Dag lieverd tot in Santiago

Onderweg naar het centrum kwam ik al snel pijlen tegen van R.W.S die volgens mij zaterdag een vierdaagse training hadden maar vlak bij het St.Franciscus scheiden toch onze wegen voor een lange tijd.
Gelukkig was ik snel op de Coolsingel voor een bakkie met appeltaart bij de Mc.Donald dacht ik.Ik was er wel , maar de appeltaart stond nog in de diepvries en was nog te hard voor de staat van mijn gebit . Effe jammer.

Na veel omzwervingen kwam ik in Barendrecht en moest ik door de Heinennoordtunnel lopen.Dit was voor mij weer een nieuwe ervaring en ik kon het niet weerstaan om de roltrap te nemen.Gelukkig weten ze dat in Santiago niet.

Uiteindelijk kwam ik in Numansdorp terecht op de camping waar ik een illegaal plekje kreeg op een veldje achteraf.

Heerlijk geslapen  en dat mocht ook wel na zo'n 35 km sjouwen met een half varken op mijn rug .
Het leek wel of hij onderweg nog gegroeid was en ik moest ook regelmatig even rusten.

Vanmorgen om een uurtje of 5 werd ik wakker van het getik op mijn tent en regende het dus.
Ondanks mijn afspraken met Piet Paulusma was het erg nat op mijn weitje en ging het zelfs steeds harder plenzen.Uiteindelijk ben ik opgestaan en heb alles maar in mijn zak gestopt waarna ik de tent van binnenuit afgebroken heb.
Dan zou het misschien iets droger opgevouwen kunnen worden ,dacht ik. Dus niet, het maakte eigenlijk geen reet uit'.

Vanuit Numansdorp ben ik vertrokken richting Steenbergen ,waar ik de nacht doorbreng bij Cootje en Johan, die ik al heeeel lang niet gezien had. Dus Haringvlietbrug  en Volkeraksluizen over in de regen en daarna werd het gelukkig droog.Op een verdwaald spettertje na dan , maar dat mocht de pret niet drukken.  Nog even door Dinteloord en Steenbergen komt al in zicht. alleen jammer dat ze precies aan de andere kant wonen en ik door heel het dorp moet lopen om er te komen ,Maar dat scheelt morgen weer...

Cootje en ik wachten geduldig op de zelfontspanner

  

Wat mij tijdens het wandelen opviel is dat er regelmatig mensen toeteren als zij mij passeren. Ik weet wel dat ik een woest aantrekkelijk uiterlijk heb , maar dat het allemaal kerels zijn die toeteren , dat begrijp ik niet. Misschien moet ik wat aan mijn mannelijke uitstraling werken?

Nu hangt mijn tent te drogen en hebben wij heerlijk gegeten en lekker bij kunnen kletsen .
Morgen weer een dag wandelen richting....Belgie  en nu effe heerlijk pitten

Drie dagen getippelt en bijna 100 km gehad.

Nog maar een stukkie ........

De eerste aftrap........

Nou .....daar gaat tie dan....

Vanmorgen was het eindelijk zover dat ik mijn eerste stapjes ging zetten op weg naar Santiago de Compostella.
Uiteraard was ik er geheel volgens mijn stijl helemaal klaar voor behalve dat de inhoud van mijn tas nog over de vloer verspreidt lag en alles er nog in geprakt moest .
Barbara fietste de eerste km mee naar Naalwijk waar ik het graf van mijn vader ging bezoeken en mijn moeder gedag ging zeggen.
In gedachten hoorde ik mijn vader zeggen dat ik gek was om zoiets te gaan doen en tegelijk zou hij volgens mij trots zijn dat ik zou gaan.

Dag moeders tot over een maand of drie................

Moeders was wel even ontroerd bij het afscheid en bleef net zolang zwaaien totdat we elkaar niet meer konden zien.
Het volgende doel was nog even langs mijn werk om mijn collega's gedag te zeggen en even koffie te drinken.

De wegwijzer stond de weg te wijzen

Uiteindelijk ging ik dus om 11uur eindelijk op weg  en prompt begon het te regenen.              Na Piet Paulusma telefonisch vermanend toegesproken te hebben dat dit niet volgens afspraak was werd het gelukkig al snel droog.

Ook de koeien bekeken mij met enige weemoed na

Via Den Hoorn en door Delft richting Abtswoude gelopen en toen immer gerade aus...

Bij Vlaardingen linksaf door de polder richting Kandelaar .Daar de Schie overgestoken en onder de A13 door en langs de Zwet geloof ik richting Oude Leede ,rechtsaf naar Berkel Roodenrijs en onder de Doenkade door richting Schiebroek.

Uiteindelijk kwam ik al laat zat bij Barbara die inmiddels het eten al klaar al staan.Lekker makkelijk hoor
Dat zal de komende tijd wel anders zijn denk ik

Onderweg bemerkte ik dat het lopen niet erg tegen viel , alleen moet ik zo nog even een stapeltje bakstenen onderuit mijn rugzak halen omdat hij toch uiteindelijk wel erg zwaar geworden was met al mijn spullen erin.
Tijdens het trainen had ik meestal een kilootje of 7 aan spullen bij me en nu was het toch nog het dubbele geworden.
Dus dat gaan we nog even reduceren, ik maak van mijn boxershorts maar stringetjes en van mijn shirtjes singlets of zoiets.
Verder kan ik misschien mijn pannenset iets reduceren en mijn tandpastatube even flink uitknijpen.

Oké , misschien allemaal gezeur en moet ik morgen maar weer verder trainen voor de dag erop..

De bedoeling is dat ik dan richting Bergen op Zoom ga lopen , maar ik zie wel hoever ik kom.

Poldertje