Na Florence ..........

Moesten we natuurlijk nog steeds verder namelijk naar Namur .Its all in the name zullen we maar zeggen.
Gisteren nog een lange tijd met Florence zitten praten onder andere over de te volgen weg, die tot dusver niet de schoonheidsprijs verdiende.Zij stelde voor dat ik beter de Ravel kan nemen en wel de Ravel twee die loopt van Hoegaarde{altijd lekker} en eindigt in Namur.

Zoals je ziet zijn ze zelfs de wagon vergeten op te ruimen

De Ravel is eigenlijk de oorspronkelijke treinbaan die hier vroeger gelopen heeft, of eigenlijk gereden moet ik zeggen.Gelukkig hebben ze wel het spoor opgeraapt en de boel voorzien van macadam ,wat wij gewoonlijk asfalt noemen.

Florence nog bedankt!!!!!

Florence vertelde dat zijzelf nog een beetje zoekende was in het leven en eigenlijk toe was aan een relatie ,zodat zij de dingen kon doen die ze wilde zonder zich zorgen te maken over het genereren van een inkomen.Ik heb haar voorgesteld dat ze beter een sponsor kan gaan zoeken ,daar heeft ze meer succes mee,denk ik
Dus als er nog gegadigden zich willen aanmelden........



Vandaag zou een mooie zonnige dag worden en voor 70% was dat het ook,maar ik voelde ook spetters en zag onderweg veel onheilspellende donkere wolken.Ik moet toegeven dat ik onderweg zelfs languit in de zon gelegen heb ,dus het viel mee.
De Ravel dus , toen ik de naam voor het eerst hoorde moest ik denken aan heel lang terug toen ik als jong Geertje achter de bar stond.Bij enig ernstig lijkende opstootjes draaide onze dj de Bolero van....Ravel,en dan loste het zich vanzelf op (soms ook niet)Dit nummer had een enigszins hypnotiserend effect op onze vermeende onruststokers.
Heb begrepen van anderen dat zij dit nummer associeerden met die blonde dame uit de film 10 die er hele andere gevoelens bij had.Verdorie , dat ik er niet op kan komen zeg......had ik toen ook al. Oja ....Bo Derek bedoel ik.
Al met al moest ik nog 25 km sjouwen naar Namur waarvan 18 over de Ravel.
Wat wel een verademing was met alleen netjes opgevoedde wielrenners die nu eens niet schreeuwden dat ze er langs wilden maar bonjour zeiden.
Toen was  ik in Namur en moest eerst het VVV opzoeken en door naar jeugdherberg ,wat volgens mij bij elkaar ook nog 5 km was.

Slagershal zonder slagers 

Bij het VVV heeft men een reservering voor mij gemaakt zodat ik niet voor niets naar de andere kant van Namur hoefde te lopen en mij verteld dat ik langs de oude slagershal kwam ,(nu een museum) waar ik een stempel kon halen voor mijn credencial del pelegrina.Zeg maar stempelkaart.

Morgen ga ik richting Dinant en dan begint Belgie al lekker op te schieten .Ik neem weer de Ravel 2 langs de Maas die hier ineens Meuse schijnt te heten , rare snuiters die Belgen ,zeker als ze Frans beginnen te praten.



Ennnnn niet te vergeten dat ....ik een soort van verliefd geraakt ben :

Schoorvoetend kwam zij uit het struikgewas ,zij kwam van links en zag mij niet aan komen lopen ,plotseling stopte haar tred ,zij snoof eens diep en keek in mijn richting.Als verlamd bleef zij midden op mijn pad staan en wij keken voor het eerst in elkaars ogen.Het waren prachtige reebruine ogen en ze gaf me een knipoog.en draaide haar slanke kont naar mij toe en als een hinde sprong zij vooruit het open veld in .

En daar verloor ik haar voorgoed uit het oog.

Het enige wat rest is haar foto , maar die is zo prive dat ik hem niet met jullie kan delen