Van Sezanne naar Troys

Mooi vennetje met veel muggies

Lijkt maar een stukje op de kaart maar was voor ons toch nog wel drie dagen lopen. Waarvan stukken door het bos wat inmiddels wel een moeras lijkt door al de regen van de laatste maand .Dat betekende een gezoem van jewelste en omdat inmiddels ook de zon lekker was gaan schijnen liepen we in ons zomertenu en konden we later de bulten niet meer tellen. Was weer een leermomentje dus.Antimuggenspul gebruiken VOORDAT je het bos ingaat. En u begrijpt het al dat ik weer mevrouw de Bruin midden in het bos moest droppen en de sporen van de kus van de brandnetel net kwijt was....en nu weer op dezelfde plek jeuk heb. Beetje banaal , maar zo is het pelgrimsleven soms.

Martin en Réne bij een ijskelder onderweg

Moeder Marie met mijn hoedje op

 'S avonds waren we aanbeland in Anglure in het plaatselijke hotel "De La Marie". Klein hotel met ook weinig personeel.De eigenaresse was net een kleine drie maanden terug moeder geworden en was kennelijk al door haar zwangersschapverlof heen.Dus haar dochtertje lag in de kinderwagen achter de bar en zodra ze honger kreeg konden we kiezen uit koffie,bier of moedermelk.Maar het schijnt heel gewoon te zijn dat je gewoon met je kind aan de borst een biertje tapt voor je klanten want ze keken er niet eens van op. Ik dacht er het mijne van en later vertelde ze dat haar man twee kilometer verderop werkte omdat het hotel niet genoeg opleverde om er samen van te leven. Tja en dan moet je wat he'.

Het Kanaal Haute Seine kent vele sluisjes met veel waterhoogte verschillen

 Gisteren zijn we langs het kanaal van Haute Seine naar Payne gewandeld en zagen wij aan de andere kant drie pelgrims wandelen.Later waren ze het kanaal overgestoken en hebben even kennisgemaakt met Ian en Alain uit Schotland en een markante Belg die Emiel heet. Grote man met een mooie lange grijze kabouter plop baard die alles op zijn gemakje doet en er vier maanden over wil doen maar nog over de vijfde maand         

nog aan het onderhandelen is met zijn vrouw 

In afwachting van de familie namen we maar een biertje tegelijk

Later in Payns troffen we elkaar weer op het terras waar inmiddels het gezelschap was uitgebreid met een aantal familieleden van enkele van ons. Het was nog lang rumoerig op het terras en omdat er geen slaapplaatsen waren voor ons zijn we met de dochter van René meegegaan met de auto naar Troys.

Oeps 13 km gesmokkeld 

 Zo en vandaag een vrije dag besteed aan het rondkijken in deze van historie overgoten stad en het halen van een stempel in de Kathedraal