In de Leuvense City Hostel heb ik heerlijk geslapen en was bijtijds opgestaan.Alleen was het beleg bij het ontbijt wat aan de karige kant dus heb ik bijna alle melk maar opgedronken.
Tenslotte moet je goed op de interne vochthuishouding letten.
Gisteren toen ik in het centrum van Leuven op de kaart stond te kijken of ik de Hostel kon vinden werd ik aangesproken door een man op leeftijd die mij wel de weg wilde vertellen.Hij vertelde mij dat hij 67 was oudmilitair en naar het spaanse gedeelte van de Camina wilde gaan lopen.
Maar kennelijk was het zijn vrouw opgevallen dat hij veel las over Santiago d.C. en zij had gezegd dat hij daar veel te oud voor was.
Dus vertelde hij dat hij nog drie jaar wachtte en op zijn 70ste ging lopen.
Hoop dat zijn vrouw het goed vindt tegen die tijd.Nadat hij mij uitgelegd had waar volgens hem de hostel zou moeten zijn stond hij erop om mij naar de VVV te brengen om te horen of dat inderdaad zo was.
En jawel hoor , hij glunderde helemaal toen bleek dat hij gelijk had , maar er was nog een hostel vlakbij het centrum.
Hij wist mij ook helemaal te vertellen hoe ik vanuit Leuven het beste kon lopen helemaal naar st.Jean de Pied de Porte.Aardig , maar dat was al bekend en niet helemaal nodig dus. Al met al was hij erg in zijn nopjes dat hij mij zo had kunnen helpen.
Na 16 km was ineens het fietspad op en spraken de mensen frans.Welkom in Wallonie".
Gelukkig had men speciaal voor mij vandaag de linkerberm gemaaid en kon ik niet anders dan deze volgen.
Ik kreeg gelijk weer flashbacks naar de omloop van Goeree-Overflakkee met al die schapendijkjes ,maar dan zonder de schapenstront.
Onderweg zag ik Florence die de boodschappen uit haar auto haalde en zij haar gedag en liep door.
Een half uurtje later stond ze ineens langs de kant van de weg en stelde voor dat ik bij haar de nacht zou doorbrengen omdat de weervoorspelling er niet goed uitzag.Ik twijfelde maar het de lucht was inmiddels erg donker geworden en ik realiseerde mij dat ik waarschijnlijk ergens in het veld moest slapen omdat ik geen camping of hostel zou berijken voor dat het donker werd.Florence woont boven een priveschool en begeleidt enige leerlingen die doordeweeks intern zijn.
Zij heeft drie jaar terug de spaanse camina gelopen en wist dus de betekenis van de schelp op mijn tas .
Zo ben je onderweg naar Namen en zo ben je bij Florence....en nog lang niet in Rome
ha die Geert, wat een uitdaging om zoiets te gaan doen maar wel iets voor jou. Jammer van het slechte weer maar het minste heb je dan wel gehad denk ik. Hopelijk vind je ergens nog een goede bakker voor een appelpunt. Ik ga je volgen, heel veel succes. groet Paul
BeantwoordenVerwijderenHallo Geert en weer wat leuks meegemaakt, ik hoop dat je onderweg nog meer van die lieve mensen tegenkomt. Jammer dat het weer niet mee zit. Maar inmiddels ben je wel een geharde geloof ik. Fijn dat de foto nu gelukt is te plaatsen, valt weer mee he. Een droge dag toegewenst en ik lees morgen weer verder. J eerste weekje zit er op. Kus en liefs Barbara
BeantwoordenVerwijderenhoi Geert,
BeantwoordenVerwijderenRespect voor wat je aan het doen bent, doe het je niet na :-), blij je volgen via je blog je heb een leuke schrijfstijl, zal duimen voor beter weer. Grtjes Toos (ben een vriendin van Wil en Mathieu).
Hoi Geert, Waar die schelp al niet goed voor is, draag hem goed in het zicht en zie wat er op je pad komt.Florence!! en je was niet onder weg naar Rome misschien verkeerde afslag?
BeantwoordenVerwijderenWandelse verder en hou je hoedje op, ook met schelp, Groet LIeneke
Hoi Hippo57,want ja dat is je naam op het forum :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een uitdaging ben je aangegaan, diep respect.
Je hebt een fijne stijl van schrijven, het leest lekker weg.
Ik ga je volgen,heel veel succes en veel plezier met alles wat je onderweg ga tegen komen en beleven.
Groetjes uit Hippo(lytushoef) Anita