Stukkie van Reims naar Troys

Indrukwekkend is die Kathedraal van Reims dus wel!!!

 In de Kathedraal van Reims ontmoette ik nog twee pelgrimgangers uit Nederland die ook al een aantal weken onderweg waren.Martin en René waren elkaar in de afgelopen week ergens bij een overnachtingsplaats tegen gekomen.De man van de Franse Sint Jacobsvereniging had geregeld dat we in een oud seminarie konden slapen met z'n drieen en ons ook nog een routebeschrijving van Reims naar Troys aangesmeerd. In het seminarie deelden we een kamer en algauw zaten Martin en René de route te bekijken en de overnachtingsplaatsen.ze wilden toch wel grote stappen gaan nemen en ik dacht er niet over om daar aan mee te gaan doen.30 km met al dat klimmen en zoeken ging mij te ver. Uiteindelijk viel alles wel mee en zijn we toch al in Troys aangekomen met z'n drieen wat voor en nadelen heeft , maar het grootste voordeel is wel dat we een hotelkamer kunnen delen wat dan ineens een stuk voordeliger is dan alleen. Nu zou je denken dat als je met z'n drieen loopt nooit zo makkelijk verkeerd kan lopen.

              Kathedraal van Reims

Een van de vele Champagne merken

Regelmatig kwam ik een officieel paaltje tegen met allerlei
tegenstrijdige afstanden

Nou ech wel,dat duurde nog geen drie km of we waren al een brug te ver gelopen om Reims uit te komen.nou ja uiteindelijk waren we na een lange wandeling door de Champagnestreek aanbeland in Epernay,de hoofdstad van de champagne en vonden daar in het centrum een hotelkamer . Helaas hebben we geen champagne gedronken omdat dat als pelgrim butgettair niet goed te rekenen valt natuurlijk.Maar het bier smaakte ook prima.Als je een maand op drie op stap bent moet je toch een beetje op de kosten letten. De hele week hadden we wel kleine buitjes en af en toe zon,dus regenbak aan en uit telkens.Dat hield ons lekker bezig.Wel genoten van de mooie vergezichten over de met druivenranken begroeide heuvels. Dinsdag kwamen we na een dag wandelen aan in Montmort en ontmoeten we daar twee heren uit Amsterdam waarvan de oudste vertelde dat ze daar al 31 jaar lang met hun studenten in het hotel overnachtte op weg naar Auverne.De een was natuurkundige en de ander bioloog en zij bezochten die streek omdat daar vulkanische meren zijn die nog geen 5000 jaar geleden zijn ontstaan na een vulkaanuitbarsting.Jos was de oudste en maakte een grapje en vond het maar gek om het hele pokke eind naar Compostella te gaan lopen.maar ieder zijn ding zei hij erbij. We zijn lekker in het hotel verrast met een driegangen diner voor een heel schappelijk pelgrims prijsje.De bazin bleef eten aandragen en er bleef geen kruimeltje over,je kunt maar honger hebben  Woensdag zaten we in de plaats Sezanne ,wat natuurlijk weer even aan Barbara netjes moest uitgelegd worden dat het niet de hostess was maar de plaatsnaam om misverstanden te voorkomen.onderweg was er een klein discussie puntje of we nu links of rechts moesten op een kruispunt en besloten het te vragen aan een dame op leeftijd die in haar tuintje rondscharrelde.

Aardige Mevrouw die er alles  aan
deed om ons op het rechte pad te krijgen

 Na veel handen en voetenwerk en een kaart erbij gehaald te hebben ging ze maar koffie zetten voor die rare pelgrims.Erg lief en ze toverde ook nog een pak roze lange vingers tevoorschijn wat de specialiteit van de streek was.erg lief allemaal.