Dat was ook een lekker stukkie.We volgden de GR.Restief La Bretton richting tussen de korenvelden en zagen onze Schotse en Belgische vrienden nog net boven het koren uitsteken en ineens..........waren ze verdwenen.Na enig klim en afdaalwerk kwamen we bij een riviertje en kwam ik op het lumineuze idee om het water te volgen omdat we dan niet konden verdwalen.Heel lang ging het goed tot het pad dat steeds smaller werd ophield en we over een spoorbrug naar de andere kant moesten lopen.Pfff best wel spannend ook al komt er maar twee keer per dag een trein over de brug.
Aan de andere kant lag een camping die we langs de waterkant langsliepen tot ook dit pad stopte.
Dan maar over het prikkeldraad door de wei , er liepen toch geen koeien zo te zien.
Weer prikkeldraad en weer een wei verder was dat wel even anders.Dat kun je op je vingers natellen natuurlijk.Maarja je moet wat en wij gingen langs de koeien waarvan er een wel erg vreemde uier had zag ik.René ,een van mijn medepelgrims is een boerenzoon en kreeg steeds meer haast om aan de andere kant van de wei te komen.Hij had het niet zo op stieren begreep ik.Uiteindelijk na nog een keer langs de koeien gelopen te zijn kwamen we op een gigantische boerenerf terecht en ik verwachtte al opgewacht te worden door een agressieve waakhond en een boze boer met een hooivork.
Maar dat viel mee dus gelukkig.Na een uurtje een landbouwweg gevolgd te hebben kwamen we een uithangbord tegen van Kronenbourg en zijn we iets gaan drinken .Het bleek een oud gesloten tankstation te zijn waar in de vakanties een terras met drank en snacks was.Speciaal voor ons ging hij open en hebben daar iets gedronken.
600 meter verder was onze Gite de Etappe waar we een kamer konden huren en er verder in het dorp niets te krijgen was.Dus zijn we later teruggelopen naar het tankstation voor een biertje.
De man sprak alleen Frans natuurlijk en riep op een gegeven moment zijn moeder erbij die achter nog aan het werk was.
Tot onze grote verbazing sprak zij wel Engels en vertelde ons dat ze een ondeugend meisje was en vroeger 12 jaar in een hotel op Jersey gewerkt had .
Haar man was overleden en ze was op zoek naar een nieuwe man in haar leven omdat het haar allemaal te zwaar werd in haar eentje.
René en ik stelde voor dat Martin zich maar moest opofferen omdat hij vrijgezel is en geen huis heeft.
Michelle zei dat ze hem in een nacht wel eens even Frans zou leren........tenslotte was ze pas 81.
Dus bijna moesten we met z n tweeën verder............
Op een ouwe fiets moet je Frans leren...
BeantwoordenVerwijderen