Hedde goe geluimd.......

Vroeg de buurman toen ik mijn kop uit mijn tent stak . Hij kwam net uit het douche gebouw en liep in zijn badjas voorbij, en dook weer snel in zijn voortent die ongeveer 15 x zo groot was als mijn tentje.

Het was ook geen gezicht, mijn groene plastic boterhamzakje waar ik in bivakkeerde tussen twee van die grote caravans met voortenten zo groot als een voetbalveld            ( nouja, bijna dan). Ik had heerlijk "geluimd", maar baalde wel dat het nu regende en de lucht strak grijs was en het er ook niet naar uitzag dat het dit jaar zou ophouden met regenen.

 Niet echt fijn wandelweer en ik besloot om nog maar even lekker in mijn tent te blijven ontbijten, en koffie te drinken.
Maarja, Swolgen ligt een kleine 30 km verderop en ik moest toch verder.

Het begon steeds harder te plenzen en dus trok ik mijn regenpak maar aan en pakte mijn tas in .
Vandaag begon de vakantie hier en het zal eindelijk wel drukker worden op de campings onderweg.
Maar voor mij zal er toch gauw nog een plekje te vinden zijn denk ik.

 Na in Afferden bij een bakkersjuffrouw nog snel even een ge-bakkie gedaan te hebben ben ik de Maas overgestoken en kwam ik in het gebied "Maasheggen", een aaneenschakeling van modderige zandpaden en bos.

Toen ik eindelijk half verzopen Vierlingsbeek binnen liep was het eerste wat ik zag Cafe Wildeman.
Dus ik ben daar even een uitsmijter gaan eten.
Aan de bar zat een man en we raakten aan de praat over het wandelen.
Hij vertelde dat hij volgend jaar op een bijzondere manier naar .......Santiago wilde gaan.

 Altijd leuk om te merken dat het gesprek vaak hier op komt......

Hij was in het bezit van een aantal oude koetsen en wilde met een postkoets en een Belgisch paard gaan. Heel apart dus, ik had een Belgische dorpsomroeper bij me onderweg en hij dus een Belgisch Paard.
Hij moet zich maar laten sponseren door Palm bedacht ik later....

Het meisje achter de bar was de dochter van de eigenaar en was bezig om de zaak van haar vader over te nemen. Zij had eerst een autobedrijf en toen haar vader ziek werd is ze in de zaak gekomen.
Ze vertelde dat ze ook stukken van het Pieterpad gelopen had in het verleden en vroeg mij een stukje te schrijven in hun Pieterpad boek, wat al sinds 1991 bijgehouden wordt.
Nou en dat wilde ik natuurlijk wel.

Na het nuttigen van de uitsmijter en melk en koffie was het inmiddels bijna droog geworden en ben ik doorgelopen via Swolgen naar Lottum in de richting van Venlo waar deze etappe eindigt.
 In Lottem aangekomen vroeg ik aan een paar mensen die hun heg stonden te knippen waar de dichtbijzijnde camping was .
 En uiteraard ging het gesprek algauw over het Pieterpad welke de vrouw al 2x en de man 1x gelopen hadden.
Zij vonden dat je het met de zon in de rug moest lopen omdat de natuur dan het mooist tot zijn recht komt.
Logisch want zij wonen in het zuiden en dan weet je dat!!!!
Jammer genoeg heb ik dat maar 2 dagen mogen meemaken tot dusver en ging ik toen naar de zon toe.
Maar mocht het ooit droog en zonnig worden zal ik af en toe achterom kijken. Diverse campings wisten ze en uiteindelijk heeft de vrouw mij bij camping Boszicht gebracht ,vlak bij het Pieterpad .

Ik had dus gewoon het pad moeten volgen...... En het mooiste komt nog...ik slaap in een caravan met een heeeeeerlijk bedje en mijn tent hangt te drogen onder een afdak.

Morgen ga ik verder richting Venlo en verder zie ik het wel

Nu even heerlijk slapen.............