Ut beviel mij uitstekend...........

Om eens niet op mijn matje van een centimeter dik te hoeven slapen in mijn natte tent.
Het regende pijpestelen de afgelopen nacht, wat nog extra benadrukt werd door de stelen die uit de boom geschud werden door de wind.
Het maakte een kabaal van jewelste op het dak van de voortent waar ik in sliep.
Ik kon kiezen tussen een bed in de caravan of in een slaaptent in de voortent van de caravan.
Deze had mijn voorkeur omdat het matras wel zo'n 50 cm dik was en ik dan toch nog het gevoel had dat ik aan het camperen was.
 Maar had toch nog wel het heerlijke dikke dekbed over mijn slaapzak gelegd.
Dus koud heb ik het niet gehad......

 Nadat ik de campinghoudster nog even hartelijk had bedankt ging ik op weg en zat al snel op de goede weg.
 Van de etappe Swolgen naar Venlo had ik gisteren al zo'n 6 km gelopen en er bleven er dus 15 over tot ik in Venlo zou zijn.
 Na langs enige velden met rozen gelopen te zijn (Lottum staat bekend om zijn rozenkwekerijen) was het weer bos en zandpad en na een uurtje kwam ik bij Kasteelhoeve Kaldenbeek waar een bord stond dat het terras geopend was.
Nou...dat is natuurlijk niet voor niets en ik dronk daar een heerlijke cappucino met een lekker stuk notentaart erbij.
Er kwamen twee dames bij mij aan tafel kwamen zitten waarvan de ene de
"uitbaatster" was van de uitspanning.
Zij houdt zich bezig met diverse spirituele zaken die mij weinig zeggen en verkocht ook "healt"produkten. Regelmatig reisde ze af om groepjes te begeleiden in India en Nepal.
Ze was blij met Pieterpadders zei ze , want die hebben vaak van die leuke en bijzondere verhalen. Maar intussen was er geen speld tussen te krijgen en ratelde ze maar door over hoe goed ze het allemaal deed.

 Ik ben lekker doorgelopen met het zonnetje in mijn gezicht naar Grubbenvorst waar het veerpontje al lag te wachten om mij naar de overkant van de Maas te brengen. Hatsikidee, weer 20 cent.
De route ging over een graspad langs de maas en onder de A73 door en uiteindelijk was ik in Venlo .
Nog even een terrasje gepikt en boodschappen gedaan, want een mens moet toch eten, nietwaar.
Vanaf Venlo richting Swalmen was de volgende route volgens het boekje verandert en begon met een wegwijziging ivm de aangelegen A74 tussen Venlo en Tegelen. Deze routewijzigingen staan duidelijk op de website van het Pieterpad, maar je moet ze wel even uitprinten.
Gelukkig kon ik de weg goed vinden omdat het goed aangegeven stond onderweg.
Op de kaart zag ik dat er bij "De witte Steen"een camping was en ben maar lekker door gaan lopen.
 De weg lag precies op de Duitse/Nederlandse grens en liep door het bos. Halverwege passeerde ik nog een voormalige grensovergang waar een cafe' staat, maar het was er volgens mij erg stil.
Na nog 5 km bospad stootte ik op "De Witte Steen", een grensovergang met twee cafe' en een camping.

Mijn buren zijn : 1 pauw, 4 damherten, 2 schapen, 1 geit en een walibi.

Dus dat wordt lekker uitslapen tot zonsopkomst!........