Met veel zin vertrok ik vanmorgen uit de albergue in Cavavedo, niet dat de albergue zo slecht was maar wilde graag weer een stukje verder komen.
Nadat we afscheid genomen hadden van elkaar vluchtte ik de berg op en op de kaart had ik gezien dat deze tocht 8 hoogtepunten kende en dat het weer flink klimmen en dalen werd.
Al snel ging de weg inderdaad omhoog en begon het weer te betrekken.
Zachtjes viel de motregen uit de lucht en later stak er ook nog een flink briesje op wat het ook nog koud maakte.
Mijn navigatie mevrouw of meneer had er ook moeite mee en wilde mij telkens laten klimmen waar echt geen pad was en na de zoveelste poging ben ik maar de berg afgestrompeld.
Oftewel bergafwaarts net als mijn humeur.
Dus was ik na 4 uur weer terug bij af en had er de balen van.
Uit frustratie toen maar de bus genomen en ben toch nog op de plaats van bestemming gekomen.
En daar zit je dan in Soto de Luina en eigenlijk niets anders te doen dan je wasje en wachten tot het etenstijd is.
Gisteren in de albergue ontmoette ik een voornamelijk Franstalige Belg die in Puy en Veley gestart was en mij de gebruikte kaarten van de North route gaf zodat ik iets makkelijker de weg ga vinden.
Toch blijft de route tegengesteld lopen wel een uitdaging en dat maakt het wel spannend 😂
Zolang het goed gaat.
Ik had verwacht dat omdat ik veel mensen tegen kom weinig contact zou hebben maar tot dusver lukt dat nog best en heb regelmatig kramp in mijn kaken van het lachen.
Er lopen best wel een hoop dwazen rond op de Camino en ik ben er een van.
Morgen weer een nieuwe dagen nieuwe kansen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten