Vanmorgen tijdens het ontbijt moest ik nog even zoeken welke kant ik op moest en de hospita heeft mij even geholpen hiermee
Gisteren nadat ik gegeten had ben ik maar gaan slapen want ik was door slaapgebrek weer flink afgeknoedeld.
Hotel AirPort was voor een goede nachtrust niet de best plaats gebleken.
Uiteindelijk was ik niet verder gekomen dan 16 km van Santiago
Vandaag kon ik moeilijk wegkomen doordat de navigatie op mijn telefoon niet werkte.
Ben zelfs teruggelopen naar de refuge omdat dat het startpunt was en de telefoon niet mijn huidige plek kon traceren. Kortom ......het schoot niet echt op zo.
Gelukkig had ik nog een plan B.... M'n iPad en die deed het wel.
Ben nu in Brumo aangekomen na een fiks aantal stijgers gevolgd door hetzelfde aantal dalers.
Het is hier dus best wel ongelijk.
Onderweg ben ik uiteraard veel "normale"pelgrims tegengekomen waarvan een aantal het vreemd vonden dat ik de verkeerde kant op ging.
Wel leuk om toch nog een beetje aanspraak te hebben.
Vanmiddag kwam ik eindelijk bij een café waar ik wat kon eten en een bakkie kon doen.
Het was er erg druk met een groep van 65 vrouwen uit Valencia die op hun manier de camino lopen en daar met een gigantische bus werden opgehaald om naar hun hotel te gaan. Luxe hoor ...
Zij droegen allen een aardewerken schelp en hingen er ook maar een om mijn nek dus ik ben nu ook lid van de club.
Toen ik eindelijk bij de refuge in Brumo kwam was er al een plek gereserveerd door de hospita uit Sigueira en dat kwam als een verrassing voor mij.
Had dat vanmorgen niet echt begrepen dat ze zou bellen voor mij.
Maar mijn Spaans wordt met de dag beter. 😜
Morgen eens kijken wat de dag voor mij in petto heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten