Wel apart........

Veel pelgrims gebruiken een wandelstok, de een een officiële wandelstok of sommige zelfs twee van die aluminium dingen of een stuk van een tak en er zijn er ook die als een echte pelgrim een mooie staf met zich meesjouwen.
Rene de Kok , waar ik in Noord Frankrijk mee opgewandeld heb had een stok die wekelijk een cm korter werd en zal bij aankomst in SDC wel pijn in zijn rug hebben,Terwijl Emiel een echte staf van anderhalve meter iephout met zich meedraagt met een schelp aan de bovenkant.
Gisteren van uit Villar de Mazarife wandelde ik samen met Betty en Sarina uit Stuttgart , die ons inmiddels als tweede ouders heeft geaccepteerd.Niet dat we altijd samen waren , maar elkaar vaak bij een tussenstop weer tegen kwamen.Op een gegeven moment was ik de beide dames helemaal kwijt doordat ik te weinig fut over had om sneller te lopen.Toen ik ook in Astorga aankwam was ik ook naar een andere refuge gegaan als de dames.Na al de ellende met de bedbugs was ik blij dat ik de Fransen zag ,Jean-Paul ,Magalie en Gregoirie,die mij uitnodigden voor een pasta maaltijd.
Vanmorgen was het een hele klus om al mijn was weer op te vouwen en mijn tas in te pakken en verliet ik om 8 uur de refuge en ging op weg naar Rabanal del Camino, zo´n 23 km verderop.Op een gegeven ogenblik zag ik de dames weer terug die net bij een bar vertrokken.
Sarina vertelde toen dat ze een nare ervaring achter de rug had op het laatste stukje naar Astorga.
Er was een man uit de bosjes tevoorschijn gesprongen die geheel naakt met zijn pelgrimsstafje stond te spelen.Rare mensen heb je toch en ze was er erg van onder de indruk geraakt en maar snel doorgelopen.
Waarschijnlijk was het geen echte pelgrim , want ze had geen Jacobsschelp gezien , alleen een petje en zonnebril .Ze heeft het voorval gemeld bij de politie en die zouden er op letten.

Vanmiddag was ik blij dat we arriveerden in Rabanal del Camino en de eerste de beste refuge was ver genoeg voor mij.Naast ons is een bar met terras en toen ik later aan de koffie zat kwam Helena uit Amsterdam aanlopen en streek bij mij neer.Ik vroeg hoe het ging en ze vertelde dat het laatste hotel waar ze geweest was niet echt haar favoriet was .Toen ze naar bed wilde gaan later op de avond tilde ze het laken op en zag dat het krioelde van de beestjes en vooral onder haar kussen.En omdat alles al gesloten was kon ze ook haar beklag niet doen bij het hotel en heeft opgekruld aan het voeteneind van het bed de nacht doorgebracht.Dus niet alleen de refuges zijn niet altijd onhygiënisch.Brrrrrrr en ik heb geen beestje gezien en zit helemaal onder de bulten.
Gelukkig voor haar was haar dat bespaard gebleven.

Maar verder was het een mooie dag , niet te heet en het landschap werd steeds mooier met de bergen dichtbij.

En morgen gaan we eindelijk weer echt klimmen , ik hoop dat ik het op kan brengen om tot Molinaseca te wandelen , zo'n 26 km  maar we hebben de tijd.........

Oja , ik heb er weer een adoptiedochter bij ......Magalie, of had ik dat al gemeld?
En natuurlijk ben ik in onderhandeling met Sarina ,dus de familie groeit weer.