Aan de champagne........

Eergisteren waren Karel en Dries uit België in de refuge in Hagetmau,die daar een dagje rust namen .Zij liepen vanaf Limoge al voor ons en wij kwamen telkens in het gastenboek hun naam tegen in de andere refuge`s.
In Hagetmau waren dus drie dagen feesten en het was ook s nachts nog onrustig Toen we vertrokken  stonden er overal in de stad tentjes met ronkende hun roes uitslapende jongelui.
Gelukkig had het s nachts ook nog even lekker geregend , dus waren ze een beetje afgekoeld.
De hele dag rommelde het in de verte en heeft de zon zich niet laten zien , maar meer als een beetje miezer hebben we niet gehad.
Totdat we aankwamen in Ortez , daar kwamen we precies op tijd in de refuge in de Rue De Horloge .
Wat trouwens een hele leuke refuge was in een toren op de tweede verdieping,Het was een onderdeel van een soort semenarie.
Toen begon het serieus te regen en toen ik Barbara belde vertelde ze mij dat het daar ook goot.

Karel en Dries waren ook in deze refuge en het was Karel zijn laatste dag omdat hij nu de hele Camino gelopen had.
Hij was in 2008 in Ortez begonnen en naar Santiago gelopen.En dat beviel hem zo goed dat hij sindsdien vanaf thuis een etappe gelopen had en telkens doorging waar hij gestopt was.Zo was hij dit jaar vanaf Limoge gestart samen met zijn zoon Dries.Dus zaten we dat gisteren te vieren met champagne.

Emiel had een paar dagen geleden nieuwe schoenen gekocht en die vielen erg tegen,ze zijn te slap en de zolen te dun.
Dus gisteren hebben we samen onder het aperitief een gedicht geschreven.

Ortez met zere voeten,
toch zal ik verder moeten.
Morgen op mijn sandalen
Wil ik Compostella halen
Mijn nieuwe schoenen geef ik een schop
Ik loop er geen meter meer op.

Nou en dat loopt een stuk beter , die sandalen en tot St.Jean de Pied zal het wel lukken.

Vandaag bekeek ik mijn eigen schoenen en ook mijn hakken raken al aardig versleten.Ik loop er nu zo`n kleine duizend km op en eigenlijk moeten ze meegaan tot Compostella.

We gaan het zien...........