Wat ik bijna vergeten was

Vandaag ging de wandeling van Cortez naar 3km voorbij Sauvetern-de-Bearn, naar een gite in Osserain-Rivareyte of all places.
In Sauvetern de Bearn kon ik even op de computer in een bar , want de Cyberbase waar je normaal gebruik kan maken van een computer was morgen pas weer open en natuurlijk had de toeristenmevrouw geen alternatief.

Maar onderweg naar de gite "villa mon reve";oftewel mijn droom ,bedacht ik mij dat ik iets belangrijk was vergeten te vertellen.
Gisteren kwamen we langs een punt waar je normaal gesproken de Pyreneeën kan zien liggen,maar het was zo bewolkt dat ze er niet te zien waren.
Maar vandaag was het beter weer en waren we ze weer een 30 tal km genaderd en konden we genieten van die toch wel serieuze pukkels in het landschap die we over twee dagen moeten gaan beklimmen.

Emiel werd weer ietwat wit om zijn neus ,normaal heeft hij al moeite met een verkeersdrempel.

Onze gastheer van deze gite Pascal vertelde dat we nu in Baskenland zijn en dat de grens het riviertje was dat we net waren overgestoken.Dus onofficieel zijn we Frankrijk al uit.

Nog twee dagen voor St.Jean de pied de Porte...........Morgen bij een Baskische opvang waar gezongen schijnt te worden en dus een gezellig feestje gebouwd gaat worden en overmorgen bij Nederlandse vrijwilligers.

Oja, er staat hier een weegschaal in de badkamer en ik stond er net even op!!!!!
Nu begrijp ik waarom mijn rugzak nog steeds zo zwaar aanvoelt,de verhouding is een beetje zoek en dat komt niet door mijn rugzak....
Ben nog lang niet op mijn geboortegewicht.

Alles komt goed.