Dat bleek dit dus te zijn vandaag, na een tijd geleden samen met Blandine op de Pyreneeën mijn hoogtepunt gehad dacht te hebben bleek vandaag dat het hier nog 74 meter hoger was.Maar ik moet er bij vertellen dat Blandine en ik van een dieper punt kwamen.Vandaag dus met Betty en Sarena flink moeten klimmen tussen Rabanal del Camino en Manjarin.Het begon met koud en mistig weer ,wat erg mooi was toen we op hoogte kwamen en de bergtoppen gehuld waren in laaghangende bewolking.Mooie vergezichten en later met de zon erbij was het echt een genot voor het oog zullen we maar zeggen.Dus vandaag weer een fijn hoogtepunt met de beide dames beleefd.En dan maar zeggen dat wandelen zo'n saaie bezigheid is.
In Foncebadin koffie gedronken bij het genot van klassieke muziek , waar toevallig de 9de symfonie van Beethoven tussen zat die gaat over het samenkomen van mensen.
En omdat ik wist dat we vlakbij het Cruz de Ferro waren kreeg ik er kippevel van.Het plaatsje zelf is al eeuwenoud en word langzamerhand gerestaureert en is al sinds eeuwen een doorgangs en verblijfplaaats voor pelgrims.
Bij het Cruz del Ferro hangt altijd een emotionele sfeer en daar laten pelgrims onder het kruis hun steentje achter als symbool voor de achterlating van emotionele bagage die ze nu wel kwijt willen.
Ikzelf had weinig kwijt te raken , maar sommige konden wel een kruiwagentje missen.Tijdens het foto's maken van elkaar bij het kruis verscheen daar ineens een hond , die met iedereen op de foto ging en verder meeliep tot de volgende rustplaats van de Tempeliers.
Dat was ook heel bijzonder gebeuren en je kon souvenirs kopen en een stempel halen.Nooit weg natuurlijk in het gehele circus gebeuren.
Na het stijgen volgde de onvermijdelijke afdaling waarbij we nog door prachtige dorpjes kwamen en uiteindelijk in Molinaseca zijn aanbeland.Gisteren was Betty uitgenodigd om met Jezus te gaan eten , een zeer aardige Spanjaard , en ben ik gezellig met Sarina op stap geweest.Altijd leuk voor de onderlinge verstandhouding en je leert elkaar even beter kennen.Zoals je als adoptievader en dochter behoort te doen.En het was nog gezellig ook natuurlijk en ik heb heel mijn bord leeg gegeten.
Ik voelde net of dat mijn batterij te ver was ontladen en daardoor moeite had om weer op een normaal peil te komen.Maar nu gaat het weer de goede kant op gelukkig en ik eet de hele dag door kleine beetjes en dat gaat prima.
Morgen een vlakker stuk en we zien wel hoever we komen.
Kreeg een sms van Rene De Kok waar ik in Noord Frankrijk 2 weken mee opgewandeld ben dat hij de 28ste was gearriveerd in SDC , dus die heeft lekker doorgelopen met de duivel op zijn hielen.
De Vuelta start vandaag in Santiago de Compostella, dus dat circus ben je weer mooi misgelopen!
BeantwoordenVerwijderenHet is ook beter om regelmatig kleine beetjes te eten en niet 3 volle maaltijden op een dag!
Ik ben benieuwd hoe de familie er uit komt te zien na SdC! Is wel leuk allemaal adoptiedochters ;)
Succes weer met je volgende tippel ... nog minder dan 200 km schat ik zo ;)
liefs van je zus
Geert,
BeantwoordenVerwijderenWat een taaie rakker ben jij; de diepste dieptepunten overwin je. Heerlijk dat het weer de goeie kant (!) op gaat met je.
Morgen nog weer even lekker klimmen naar O Cebreiro,
Succes weer en er staat hier een goeie wind vandaag, die komt nu jouw kant op.
Groet tineke
ha die stugge volhoudende wandelaar. subliem dat je al zo ver gevorderd bent! chapeau!!!voor ons is het gewone dagelijkse leventje weer begonnen, heb al die tijd geen internet gezien, maar nu eerst je reisverslag door zitten lezen, gezellig!! nog even afzien, nog een klein stukje (in verhouding tot...) en je kan jezelf een enorme schouderklop geven! je bent een kanjer!
BeantwoordenVerwijderen't kikkerlandje zal straks wel weer tegenvallen, maar dit heb je toch maar binnen.
succes bij de laatste loodjes, bisous, cootje